Pomoc psychologiczno-pedagog

        • Kącik

        • Apel Twojego Dziecka

           

          ·         Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cie proszę. Niektórymi prosbami jedynie wystawiam Cię na próbę.

          ·         Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie. Ja to wolę, bo to daje mi poczucie bezpieczeństwa.

          ·         Nie pozwól mi ukształtować złych nawyków. Ufam, że Ty mi pomożesz wykryć je w zarodku.

          ·         Nie rób tak, abym czuł sie mniejszy niż jestem. To jedynie sprawia, że postępuję głupio, aby wydawać się dużym.

          ·         Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej mi pomaga, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.

          ·         Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami. Potrzebne mi są również doświadczenia bolesne.

          ·         Nie rób tak, abym swoje pomyłki uważał za grzechy. To zaburza moje poczucie wartości.

          ·         Nie przejmuj sie zbytnio, gdy mówie "Ja Cię nienawidzę". To nie Ciebie nienawidzę, ale Twojej władzy, która mnie niszczy.

          ·         Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. One jednak przyciągają Twoją uwagę, której potrzebuję.

          ·         Nie gderaj. Jeżeli będziesz tak robił, to będę się bronił przez udawanie głuchego.

          ·         Nie dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuje się bardzo zawiedziony, gdy później nie dotrzymujesz.

          ·         Nie zapominaj, że nie potrafię wyrazić siebie tak dobrze, jak bym chciał. Dlatego też niekiedy mijam się z prawdą.

          ·         Nie przesadzaj, co do mojej uczciwości. To mnie krępuje i doprowadza do kłamania.

          ·         Nie zmnieniaj swych zasad postępowania ze względu na układy. To wywołuje we mnie zamęt i utrate wiary w Ciebie.

          ·         Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania. W przeciwnym wypadku zobaczysz, że przestane Cię pytać, a informacji poszukam gdzie indziej.

          ·         Nie mów mi, że moje strach i obawy są głupie. One są bardzo realne.

          ·         Nigdy nawet nie sugeruj, że Ty jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs, gdy widzę, że nie jesteś taki.

          ·         Nigdy nawet nie myśl, żeusprawiedliwianie sie przede mną jest poniżej Twojej godności. Uczciwe usprawiedliwianie się wzbudza we mnie nadzwyczajna serdeczność    ku Tobie.

          ·         Nie zapominaj, że lubię eksperymentować. Nie zabraniaj mi eksperymentować, gdyż bez tego nie moge sie rozwijać.

          ·         Nie zapominaj, jak szybko rosnę. Jest Ci zapewne trudno dotrzymać kroku, ale – prosze Cię – postaraj się.

           

          Tekst Apelu ukazał się w USA w 1985r; w Polsce został wydany przez Katedrę Psychologii Rozwojowej KUL